Бұл үш эсседе Еуразия мәселесі 1968 жылы неміс суретшісі Йозеф Бойс Eurasienstab («Еуразиялық асатаяқ») атты атақты перформансын бейнеге түсірген Еуропаның солтүстік батысындағы Антверпен қаласынан зерттеліп, біз күтпеген тұстан бастау алады. Онда үш түрлі көзқарас қарастырылады. 

Мәскеу қайтадан тұтас әлемнің түйісу нүктесіне айнала алады деген үмітке иек артатын бірінші көзқарас оның алғашқы негізін салушы Николай Трубецкойға жүгініп, орыс еуразияшыл- дығының қайнар көзінен бастау алады. 

Антверпеннен Сингапурға дейін үн қатып, басты бағдар ретінде Джимми Даремнің жағдаяттық ой толғау сезімін қолданған екінші көзқарас Еуразияны реляциялық қабілеттер тұрғысынан пайымдауға бағытталған. 

Үшінші эссе украиналық азаматтық қоғам мен арт-сахнаның перспективасын ресейлік, сондай-ақ халықаралық арт-сахнаның жосығындағы шектеулер мәселесіне этикалық сілтеме ретінде қарастырады.